προκαταστίζω

ΜΑ

μσν.

στιγματίζω, στηλιτεύω, προηγουμένως

αρχ.

μέσ. προκαταστίζομαι

υποφέρω από τύψεις προηγουμένως.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + καταστίζω «διαστίζω, στιγματίζω»].